และในภาพที่เห็นคือ เราอยู่กันครอบครัวใหญ่ จึงต้องทำกิจกรรมร่วมกันมากเช่นกัน การออกหาปลามารับประทาน จึงเป็นกิจกรรมหนึ่งที่ผมทำ ทำไมถึงทำกิจกรรมนี้
มันบาปนะ ...

  

ผมตกปลาไม่เป็นเล้ย ตั้งแต่เกิด พ่อแม่ไม่เคยตกปลาเลย เรื่องจริงครับ แต่ลูกน้องผู้ชาย เกือบ 80 % เย็นๆ มา ถือเบ็ดออกไปตกปลาริมคลอง 9 ซึ่งอยู่หน้าบริษัท
ทุกเย็น ได้ปลาตัวเล็กบ้างใหญ่บ้างก็เอามากินทุกวัน เหลือก็ขังไว้กิน ได้มามากก็แบ่งให้เพื่อนบ้าง

  

ผมก็เกิดไอเดีย ตามความชอบลูกน้อง โดยฝึกตกปลา ตามลูกน้อง เกิดเรื่องสิครับ ก็ไอ้เบ็ดฝรั่งที่ตกกันมันยากครับ ผมตกไม่เป็น เหวี่ยงไม่เป็น
ซึ่งอันตราย อาจเป็นเรื่อง อาจจะเกี่ยวหัว เกี่ยวตาคนอื่นได้

  

และคนตกปลาก็มักจะอยู่ใกล้ๆกันติดกัน เวลาผมจะเวี่ยงเบ็ด ลูกน้องที่นั่งข้างๆ ต้องคอยมอง คนหลบ คอยวิ่ง คอยช่วยผม 

  

ขอบคุณๆทุกคน ทุกวันนี้ ไม่ต้องหลบแล้ว ผมใช้เบ็ดคล่องแล้ว ทั้งรอกที่เป็น เบทคาสติ้ง (BAIT CASTING) และ สปินคาสติ้ง (SPIN CASTING)

  

ตกปลาน้ำจืด รอนานมาก กว่าปลาจะกินเหยื่อ คงไม่มีเวลาขนาดนั้น ผมถามลูกน้องว่า “ ทำอย่างไรถึงจะตกปลาได้เร็ว ? “
เขาตอบว่า “ตกปลาในทะเล เร็ว ครับพี่ แต่ค่าใช้จ่ายแพง ครั้งละ 2-3 หมื่น ต่อครั้ง”

  

ผมจึงถามว่าแล้วอยากไปไหม?” พวกเขาตอบว่า “โอ้ ในชีวิตนี้เป็นความฝันของนักตกปลาเลยล่ะ”

  

ผมจึงศึกษาข้อมูลและแล้วผมจึงนำลูกน้องที่เป็นหัวหน้างานไปตกปลาทะเล ทุกวันนี้ ตกปลา 2-3 เดือน ครั้ง บางครั้งผมก็ชวนเพื่อนที่ทำธุรกิจด้วยไปตกด้วย
แล้วแต่โอกาสครับ

                                           

ได้ปลามาก็แบ่งกันทุกครัวเรือน ชุดนี้เป็นชุดหัวหน้างานที่ได้เดินทางท่องทะเล 2 วัน 2 คืน กับเรือประมงลำใหญ่ ออกหาปลาในอ่าวพัทยา 

                                           

ถ้าถามว่า “ได้ปลาคุ้มกันไหมกับค่าใช้จ่าย บอกได้เลยครับ สำหรับปลา มันไม่คุ้มหรอกครับ “

                                                                     

แต่มันอยู่ที่ใจครับ “คุ้มในความคิดของผม” คือ เราได้เข้าใจ และเข้าถึงใจ ของคนในครอบครัวของเรา เราก็มีความสุขที่ได้เห็นเขามีความสุข นี่ต่างหากที่คุ้มเกินคุ้ม.......สำหรับความคิดผมนนะครับ...